Poradnia oferuje diagnozę rozwoju dzieci w wieku od urodzenia do 3. roku życia, na podstawie Monachijskiej Funkcjonalnej Diagnostyki Rozwojowej. Metoda ta pozwala określić poziom rozwoju małego dziecka, aby przypadku nieprawidłowego rozwoju pomóc w decyzji o potrzebie wszczęcia działań interwencyjnych: w przypadku opóźnień w rozwoju – wsparcia; w przypadku zaburzeń w rozwoju - terapii. Obszary poddane szczególnej obserwacji podczas badania dzieci w wieku od urodzenia do 12 miesiąca życia to: wiek( rozumiany jako miara rozwoju) raczkowania, siadania, chodzenia, chwytania, percepcji, mówienia, rozumienia mowy, rozwoju społecznego. U dzieci w 2-3 roku życia obserwujemy wiek chodzenia (ruch ciała), wiek sprawności manualnej, wiek percepcji (pojmowanie zależności), wiek mówienia (mowa aktywna), wiek rozumienia mowy, wiek społeczny oraz zakres samodzielności. Diagnoza powstaje na podstawie obserwacji czynności dziecka podczas zabawy z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi diagnostycznych (zabawek).
W badaniach diagnostycznych pod kątem trudności edukacyjnych dzieci w młodszym wieku szkolnym korzystamy z najnowszych narzędzi diagnostycznych np ,,Baterii metod diagnozy przyczyn niepowodzeń szkolnych'' dla uczniów klas II (Marta Bogdanowicz, Dorota Kalka, Urszula Sajewicz –Radtke, Bartosz M.Radtke, Reda Gedutiene) (październik 2008). Narzędzie to powstało w wyniku realizacji projektu ,,Diagnoza przyczyn niepowodzeń szkolnych'' przygotowanych w ramach Programu Sąsiedztwa Litwa –Polska-Federacja Rosyjska (Obwód Kaliningradzki),który jest współfinansowany ze środków Regionalnego Funduszu Rozwoju Regionalnego i TACIS. Ogólnym celem projektu było wyrównanie szans edukacyjnych dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu o charakterze dysleksji rozwojowej poprzez opracowanie efektywnego i ujednoliconego sposobu diagnozowania przyczyn niepowodzeń szkolnych. Proces diagnozy wyżej wymienionym narzędziem uwzględnia poziom funkcjonowania poznawczego badanego dziecka w zakresie tych funkcji psychicznych, które mają istotne znaczenie dla opanowania umiejętności szkolnych (uwaga, pamięć, funkcje wzrokowo – przestrzenne, funkcje słuchowo-językowe).Wiedza o deficytach rozwoju poznawczego i motorycznego ucznia pozwala na interpretację przyczyn niepowodzeń szkolnych i dzięki temu wskazuje jak budować program pomocy wspomagania rozwoju, a przy znacznych deficytach – program terapii.
Kolejnym nowym narzędziem wdrożonym do badań diagnostycznych uczniów pierwszego etapu edukacyjnego są Testy do diagnozowania dysleksji rozwojowej w klasie III, obejmują one badanie czytania, pisania, nazywania oraz badanie świadomości fonologicznej. Testy te opracowane są między innymi przez uznane autorytety w dziedzinie dysleksji - prof. Martę Bogdanowicz, prof. Grażynę Krasowicz–Kupis. Dysleksję u uczniów klasy III diagnozuję się na podstawie objawów, którymi są trudności w czytaniu pojedynczych wyrazów (obniżona poprawność i tempo) oraz mogące im towarzyszyć trudności w pisaniu. Istotne jest, że diagnoza ta uwzględnia najlepiej udokumentowane czynniki warunkujące dysleksję – czyli deficyt fonologiczny oraz tempo nazywania. W diagnozie dysleksji obok wymienionych testów konieczne jest również badanie psychologiczne skalą Wechslera WISC-R określające poziom rozwoju intelektualnego, profil rozwoju poszczególnych funkcji leżących u podstaw nauki czytania i pisania. Ponadto bierze się pod uwagę wywiad z rodzicami, opinię nauczyciela oraz analizę wytworów (zeszytów, ćwiczeń, sprawdzianów ucznia).
Najnowszym narzędziem diagnostycznym jest Bateria metod diagnozy rozwoju psychomotorycznego dzieci pięcio i sześcioletnich (Marta Bogdanowicz, Dorota Kalka, Urszula Sajewicz–Radtke, Bartosz M.Radtke) (2010). Bateria metod stanowi narzędzie wieloaspektowej diagnozy rozwoju psychomotorycznego dziecka. Narzędzie uwzględnia te sfery funkcjonowania psychomotorycznego dzieci, których ocena ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozy gotowości szkolnej. Obejmuje więc zadania pozwalające na ocenę m. in. sprawności dziecka w obrębie motoryki małej, motoryki dużej, lateralizacji czynności ruchowych, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, funkcji wzrokowo- przestrzennych, spostrzegawczości wzrokowej, bezpośredniej pamięci wzrokowej, koordynacji wzrokowo- ruchowej i sprawności grafomotorycznej, funkcji słuchowo- językowych i słownictwa oraz zakresu i głębokości posiadanej wiedzy społecznej. Narzędzie to uwzględnia wytyczne najnowszej postawy programowej.
Od roku szkolnego 2009/2010, zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego, każde dziecko w roku poprzedzającym możliwość pójścia do szkoły przechodzi diagnozę przedszkolną, której celem jest określenie stopnia gotowości dziecka do podjęcia nauki szkolnej. W wielu przypadkach konieczne jest przeprowadzenie takiej właśnie profesjonalnej, pogłębionej diagnozy w PPP – jej celem jest nie tylko określenie poziomu rozwoju poszczególnych funkcji i umiejętności dziecka, ale również wskazanie rodzicom przedszkolaka, w jaki sposób mogą efektywnie wspierać jego rozwój i kompensować deficyty.
Wprowadzenie nowoczesnych narzędzi badawczych umożliwia bardziej precyzyjną diagnozę dostosowaną do wieku badanego dziecka i rodzaju problemu. W wyniku diagnozy określa się nie tylko rodzaj trudności ucznia, ale również ich przyczyny, to daje możliwość udzielenia odpowiedniej i skutecznej pomocy.